Tak! Ten kultowy satyryk i aktor co miesiąc zaprasza widzów Klubu Komediowego na spotkanie z archiwum Dziennika Telewizyjnego.  Jego solowe występy są dużą atrakcją dla wszystkich fanów artysty oraz dla tych którzy nie znają jeszcze twórczości Jacka Fedorowicza. Autor prezentuje swoje najciekawsze monologi komediowe, felietony oraz fragmenty Dziennika Telewizyjnego. Cały występ jest nie tylko doskonałą okazją do lepszego poznania repertuaru dokonań Jacka Fedorowicza, ale również świetnym przykładem jak w inteligentny, ironiczny sposób i z dużą klasą można nadal żartować z aktualnych spraw.

Antek i Karol są już trochę czasu na scenie. Może ich znacie ze stand-upu, może z improwizacji Hofesinki, może z roastów, może z dubbingów… W sumie ze wszystkiego po trochu. Brakowało w tym jeszcze jednej rzeczy, czyli duetu improwizowanego, który dałby szansę zaspokoić ich potrzeby slow comedy. Dwóch facetów, którzy powoli będą odkrywać dokąd zaprowadzi ich scena.

Występują: Karol Kopiec, Antek Syrek-Dąbrowski

“Niektóre długopisy piszą wolniej” to seria spektakli ze skeczami, których autorami są improwizatorzy i komicy związani z Klubem Komediowym. Wydarzenie dla widzów, którym mocniej bije serce, kiedy słyszą Monty Python, szukają na scenie absurdu, a w wolnych chwilach pochłaniają seriale komediowe.

Zapraszamy na półtorej godziny różnych skeczy o różnych rzeczach, które twórców śmieszą, inspirują, intrygują,a  czasem przerażają.  a jak kto znajdzie wspólny punkt to extra i niech powie, dostanie od nas wszystkich prezenty i chwałę.

Napisali i wytępują:

Krzysztof Dziubak

Marta Iwaszkiewicz

Michał Kempa

Bartosz Młynarski

Paweł Najgebauer

Joanna Pawluśkiewicz

Bartek Walos

NIKT NIC NIE WIE  to grupa robiącą impro dla dzieci. W swoim repertuarze mają spektakle improwizowane oraz warsztaty dla dzieci. Mali widzowie oglądają cykl scen, w których mogą brać udział brać udział, nadawać im bieg, grać wspólnie z improwizatorami w gry, proponować własne pomysły na sceny. Improwizowany spektakl jest doskonałym narzędziem poszerzającym granice wyobraźni – i dziecka i rodziców.

Dzieci maja także możliwość empirycznie sprawdzić, czym jest improwizacji w czasie otwartych warsztatów w Klubie Komediowym oraz stałych kursów prowadzonych w ramach Szkoły impro. W 2016 roku ich warsztaty otrzymały nagrodę Złotego Słonecznika dla najlepszej stołecznej inicjatywy kulturalnej dla dzieci.

Nikt Nic Nie Wie tworzą: Joanna Pawluśkiewicz, Agnieszka Matan, Marta Iwaszkiewicz, Agnieszka Zawadzka, Aleksandra Markowska, Piotr gasik, Jan Wasilewski

Nikt nic nie wie w mediach:

. Maluchy przyzwyczajone do tradycyjnych przedstawień, odkrywają, że teatr może mieć różne oblicza. Może czekać na aktywnego widza, który nada munowe oblicze. Tu liczy się kreatywność. Nie tylko tych, którzy wymyślają scenariusz, ale też tych, którzy siedzą zapatrzeni próbując wyobrazić sobie na swój sposób postacie i scenografię. Co tydzień od nowa. Co tydzień inaczej. To przedstawienie, które nigdy się nie nudzi!

Małgorzata Rządzińska (mama 4- i 7-latka)

Legend nie trzeba nikomu przedstawiać. Nie trzeba o nich nawet mówić. Nie trzeba zachęcać nikogo do spotkania z Legendą. Ale Legendzie czasem trudno stać samotnie na piedestale. Maciek i Krzysiek pochodzą z Buska- Zdrój. W przedszkolnej interpretacji utworu “Tańcowała ryba z rakiem” jako ryba i rak podbili serca publiczności. Busko-Zdrój stało się dla nich za małe. Pełni zapału i wiary w swój talent opuścili szkolne mury już w 4 klasie podstawówki. Życie miało być odtąd ich nauczycielem. Nie sposób na mniej niż 8000 stron opowiedzieć ich historię. Stać nas tylko na krótkie podsumowania.

Zacznijmy od Nagród

– 1950- nominacja do złotego Brzechwy za “Tańcowała ryba z rakiem”

-1955- nagroda publiczności na festiwalu Malta za ścieżkę dźwiękowej do adaptacji “Tramwaju zwanego pożądaniem”

-1956- Złoty Kraken za płytę “Wolność bym łyżkami jadł” nagraną wspólnie z chórem Poznańskie Słowiki

-1956- honorowe obywatelstwo miasta Busko Zdrój

-1957- Rubinowy Skalar na festiwalu akwarystycznym “Pod prąd”

-1957- Złoty Glob za fil dokumentalny o festiwalu akwarystycznym “Pod prąd”

-1957-1978- CIEMNY OKRES. Maciek i Krzysiek mówią o tym czasie “artystyczna hibernacja”. Maciek powiedział o tym w wywiadzie dla miesięcznika “Legenda legenda” “Postanowiliśmy na chwilę zapomnieć o świecie i skupić się na nas. Opłaciło się.” Chcieli zapomnieć o świecie, ale świat nie chciał, nie mógł zapomnieć o nich.

W tym okresie

– Mieczysław Fogg napisał o nich piosenkę “Tęsknota za tymi co z Buska-Zdrój”

-Bob Dylan poświęcił im tomik wierszy “Thou who art not here shall return in glory. An ode to Maciek and Krzysiek”

-Cesaria Evora wyśpiewała dla nich poruszającą balladę “Donde estais Maciek y Krzysiek”

– Narodził się Miecz Szcześniak.

– Andrzej Wajda nakręcił dwie krótkie formy “Człowiek z malachitu” o Maćku i “Nie obiecuj mi ziemi” o Krzyśku

– Miecz Szcześniak wykonał na festiwalu w Kołobrzegu ich utwór “Wojsko szło, Maryla płakała, skończyła się machorka, wojna to zło”

Duet powrócił w 1978 płytą “Pewnie się zastanawiacie gdzie byliśmy przez te wszystkie lata”. Utwór “W domu” zajął pierwsze miejsce na liście przebojów polskiego radia. Maciek i Krzysiek szturmem wdarli się w festiwalową przestrzeń. Triumfowali na festiwalach: w Tibilisi, w Ułan Ude, w rodzinnym Busku-Zdroju oraz na Woodstok. Jimmy Hendricks napisał dla Krzyśka “Voodoo Child”, Maćkowi poświęcił utwór “Foxy Lady”.

Ale wróćmy do kalendarium

1979- płyta “W oczekiwaniu na…” zainspirowana spotkaniem z małoletnim Mieczem Szcześniakiem

1980- EPka pod tytułem “Najlepszy koniak jest ze wchodu” wywołała skandal. Wielu przyjaciół odwróciło się od Krzyśka i Macka

1980- Maciek obraził się na Krzyśka, który wymyślił tytuł wydanej w tym samym roku EPKi. Nagrał solową płytę pt. “Samotny żagiel na morzu skarg”

1981- Triumf literacki. Maciek i Krzysiek poematem dygresyjnym “To nie jest ważne czyja to była wina. Dialogi z Atropos” zmienili oblicze polskiej literatury na zawsze. Czesław Miłosz powiedział o nich na wykładzie w Berkley “To bardzo dziwne”

1982- czasy mroku postanowili umilić nam płytą “Nad zbożem wykwita słońca łan”

1982- ich zaangażowanie polityczne zostało docenione przez Watykan. W trakcie osobistej audiencji Ojciec Święty pokazał im kciuk uniesiony w górę. Oni odwdzięczyli się utworem “Nasze rany, Wasze rany”

1983- okres błękitny. Na rocznicy zaślubin Polski z morzem zaprezentowali swoją całkowicie błękitną płytę pt. “Wiem, że turkus jest właściwie zielony”.

1984- rok przerwy. Maciek i Krzysiek całkowicie poświecili się przygotowaniu Miecza Szcześniaka do matury

1985- Miecz Szcześniak dostaje się na studia. Chłopaki piją i nagrywają płytę “W akademiku”. Znowu triumfy na listach przebojów. Single “Jola, Jola. Jola” oraz “Nie mam kasy na chleb ale na wódkę mam” to klasyki piosenki studenckiej

1986- pierwsze spotkanie z twórcami poezji śpiewanej. Maciek i Krzysiek nagrywają płytę z Antoniną Krzysztoń i Grzegorzem Turnauem pt. “Gdzie jak nie w Krakowie,

1987- Krótki ale burzliwy romans Macka z Maryła Rodowicz nie zaowocował płytą

1988- Festiwal piosenki turystycznej, który odbywa się wszędzie w Bieszczadach uhonorował ich nagrodą Granitowego Turysty za płytę “Połoniny, chmury, dębowa chata i niestabilność emocjonalna

1989- Maciek i Krzysiek internowani jako ostatnie ofiary systemu.

Maciek i Krzysiek siedzieli na Białołęce. Świat nie mógł milczeć. Samantha Fox nagrała dla nich utwór “Summer in prison” a New Kids on the Block w proteście zaczęli nosić spodnie tył na przód

1995- Maciek i Krzysiek opuścili Białołękę. Wolność uczcili płytą “Nie ma jak wolność” Wszyscy pamiętamy poruszającą balladę “Wolność ach wolność, wolność”

1997- Gwiazdy w hołdzie Maćkowi i Krzyśkowi. W utworze “Dziękujemy za Polskę” dziękowały im Edyta Górniak, Edyta Bartosiewicz, Anita Lipnicka, Kasia Kowalska, Kora i Miecza Szcześniak. Martyna Jakubowicz powiedziała “Jednak jest wolna miłość w domach z betonu”

1997-2012- DRUGI OKRES MROKU

2012- Maciek i Krzysiek powracają serią koncertów na stadionie Narodowym przy Chłodnej 25. Nagrywają też płytę “Kiedy jak nie teraz”.

Występują: Krzysztof Dziubak, Maciej Buchwald

Muzyczne Chwile z Maćkiem i Krzyśkiem

NiePewne Sytuacje to duet dwóch znanych stand-uperów: Wojtka Fiedorczuka i Michała Kempy, którzy wcielają się w role miejskich urzędników: Piotra Bondaruka i Grzegorza Pawłowskego (to już 4 nazwiska w tym momencie, w tej części opisu) maja różne przygody i pokazują różne rzeczy.

Ich spektakle polegają na prezentacji scenicznej sytuacji życiowych oraz innych. Rozedrgany emocjonalnie, zaburzony gatunkowo, pomieszany sensem, ma skłonić widzów do poderwania się od rzeczywistości. Autorzy obiecują dołożyć wszelkich starań, aby czas poświęcony na przyjście, uczestnictwo i powrót do domu nie był czasem straconym, a wręcz przeciwnie, zyskanym. Podczas występu prosimy o niekorzystanie z zasad fizyki klasycznej.

Występują: Wojtek Fiedorczuk, Michał Kempa

PIP Show to duet improwizacyjny w duchu Slow Comedy , który tworzą  Piotr Sikora & Paweł Najgebauer (Hofesinka/Klancyk). Jak sami mówią: Nasza droga do PiP szołu zaczęła się w 2012 roku. Mało wiedzieliśmy o improwizacji i tylko marzyliśmy o tym że kiedyś może zrobimy dwójkowy spektakl, wzorem naszych idoli- Tj’a i Dave’a. Naszymi spektaklami staramy się pokazać Wam to co najbardziej pasjonuje nas w improwizacji- zwykłych bohaterów, w zwykłym świecie, przeżywających zwykłe codzienne problemy. Czasem udaje nam się pokazać niezwykłość tej zwykłości i to dla nas największa radość.

Występują: Paweł Najgebauer, Piotr Sikora

Wszystko będzie dobrze to skecz show, w którym pojawiają się też piosenki. Skecze są o tyle dziwne, że trochę napisane, trochę improwizowane, a trochę otwarte na wspólną zabawę z publicznością. Pojawiają się w nich kosmici, profesorowie, inżynierzy, android, krytycy teatralni i wiele innych postaci. Z doczepionymi sztucznymi wąsami mierzymy się z zagadkami kosmosu i uciążliwymi życiowymi problemami, w które wczuje się każdy widz spektaklu.ędzie dobrze

Wszystko będzie dobrze powstało pierwotnie jako cykl filmów na youtube. Grupę tworzą Grzegorz Uzdański, Maciej Kaczyński i Maciej Sosnowski. Kiedyś studiowali razem filozofię, dziś piszą książki („Wakacje”, „Facecje”, „Pokochać dialektykę”), grają i śpiewają w zespołach (Przepraszam, Ryby, Extra), prowadzą strony na facebooku (Nowe wiersze sławnych poetów, Przygody Misia Klopsa, Facecje) i wychowują dzieci (dwoje). Wierzą, że wszystko będzie dobrze.

 „Bitwa na dubbingi” to improwizowany turniej autorstwa Michała Sufina i prof. Bartka Walosa*, w którym nasi klubowi komicy rywalizują o  to, który z nich zaimprowizuje najzabawniejszy dubbing pod niewidziane wcześniej klipy filmowe. Te dobierane są przez prof. Walosa, człowieka wychowanego w radomskiej wypożyczalni kaset wideo „Promyk”, który spędził pół życia na oglądaniu po nocach VHS-ów (pudełek i taśm), Wizji 1 i TNT oraz na nurkowaniu po rarytasy, które nie śniły się nawet najbardziej sfiksowanym poławiaczom pereł. Spodziewajcie się zatem prawdziwych obskurów, kasetowych powerplayów, dziwadeł, nindż, potworów, robotów, kosmosów i znanych chyba tylko sorowi smakołyków klas od A do Z.

Latające głowy, odczepiane twarze, pyskaci bracia syjamscy zamiast dłoni, gumowe ufoludki, dinozaury-gliniarze i roboty o aparycji tostera to zaledwie ułamek kłód, jakie rzuca zawodnikom pod nogi nasz profesor. Czerpał już bowiem z tak wysoce klasycznych źródeł jak m. in.: „Wiklinowy koszyk 3”, „Zły mózg z kosmosu”, „Ninja rzuca wyzwanie”, „Wojownicze dinozaury”, „Mutronika”, „Trzech małolatów ninja” czy przepastny katalog Tromy, Hammer Films, włoskiej maniany, NRD-owskiej kinematografii fantastyczno-naukowej i całej maści kina jakości nieoczywistej.

Występują m.in.: Maciej Buchwald, Antoni Syrek-Dąbrowski, Bartosz Młynarski, Pan Marcin, Krzysztof Dziubak, Joanna Pawluśkiewicz, Kinga Kosik, Hubert Skrzyński, Marta Iwaszkiewicz, Karol Kopiec, Maciek Adamczyk, Karolina Norkiewicz, Paweł Najgebauer, Piotr Sikora, Sławek Sztejmiec i inni.

Prowadzenie: Michał Sufin i Bartek Walos.